Psychoterapia Centrum

"to nie jest trudno żyć, trzeba tylko oddychać,

potrzeba trochę krwi i żeby móc dotykać"

Dagmara Kuczyńska-Ginko

Co to jest psychoterapia?

Psychoterapia to metoda leczenia zaburzeń oraz dysfunkcji psychicznych polegająca na świadomym i zaplanowanym oddziaływaniu, za pomocą wpływu psychoterapeuty. Celem psychoterapii jest poprowadzenie Pacjenta do dobrostanu psychofizycznego i odzyskania równowagi psychicznej, usunięcia przyczyn objawów wywołujących subiektywne poczucie cierpienia, które często przekłada się na cierpienie ciała. Psychoterapia jest również metodą wspierania zmian na drodze do samopoznania oraz samorozwoju.

Jest wiele podejść psychoterapeutycznych, które opierają się na modelach teoretycznych, do najbardziej znanych należą: psychoterapia psychoanalityczna, psychoterapia poznawcza, psychoterapia behawioralna oraz psychoterapia systemowa. Każde z nich wyznacza specyficzny charakter oddziaływań psychoterapeutycznych, w którym zawiera się specyfika metod, środków oraz etapów procesu psychoterapeutycznego. Ze względu na rodzaj problemu, z jakim zgłasza się Pacjent, należy dopasować odpowiedni rodzaj psychoterapii: indywidualną, grupową, małżeńską, rodzinną. Psychoterapia do droga ku zwyczajnie – szczęśliwszemu życiu.

Dla kogo psychoterapia?

W życiu każdego człowieka pojawiają się momenty kryzysu, doświadczania trudności na różnych płaszczyznach funkcjonowania: w pracy, szkole, w domu, z własnymi emocjami, z osobami bliskimi, w relacjach z ludźmi. Paradoksalnie – potrzebujemy ich, by się rozwijać, to właśnie wtedy, gdy jest trudno jest największa motywacja, żeby zmienić coś w życiu na lepsze. Dobrze jeśli wtedy jest ktoś, kto daje wsparcie: przyjaciel, bliska osoba. Nie zawsze jednak udaje się znaleźć w sobie wystarczająco dużo siły, by czerpać z kryzysów naukę. Psychoterapia jest dla osób, które doświadczają subiektywnego poczucia bezradności w obliczu aktualnej sytuacji życiowej, które mimo podjętych prób radzenia sobie dalej tkwią w sytuacji trudnej, która – na ten moment – wydaje się być bez wyjścia…

Psychoterapia jest również dla osób, które nie doświadczają silnego dyskomfortu, ale odczuwają potrzebę rozwijania się, pragną lepiej poznać siebie, rozwinąć swój potencjał, żyć w sposób bardziej świadomy i spełniony.

Co daje psychoterapia?

Może najpierw – czego psychoterapia nie daje? Wbrew częstym oczekiwaniom, psychoterapia nie dostarcza gotowych rozwiązań, przepisów ani rad, nie dostarcza gotowych recept na wybrany problem z jednej prostej przyczyny: nie ma dwóch takich samych osób ani sytuacji, dlatego nie ma też ujednoliconych rozwiązań. Każdy człowiek jest wyjątkowy i niepowtarzalny i niesie ze sobą właściwe tylko dla Niego doświadczenia, które pozwoliły mu takim właśnie się stać. Psychoterapia daje możliwość dotarcia do prawdy o sobie samym, do własnej historii, w której znajdują się przyczyny jego funkcjonowania, również tego, które sprawia cierpienie.

Czego więc można oczekiwać od spotkań terapeutycznych? Na pewno lepszego poznania siebie, poznania źródeł i przyczyn swoich zachowań. Wypracowania sposobów radzenia sobie w sytuacjach dotychczas trudnych, stresujących, wypracowania nowych wzorców zachowań mających na celu polepszenie dobrostanu psychicznego Pacjenta.

Psychoterapia prowadzi do zdolności tworzenia bardziej satysfakcjonujących związków z innymi ludźmi, lepszego funkcjonowania zawodowego, zwiększenia zadowolenia z życia, lepszego rozumienia i akceptowania samego siebie.

PSYCHOTERAPIA INDYWIDUALNA

Każdy człowiek doświadcza w swym życiu kryzysów, sytuacji trudnych, różnie na nie reagujemy, ale to dzięki nim, tak naprawdę możemy się rozwijać. One dają nam motywację do zmian. Dzięki temu, że bolą – zmuszają nas do popatrzenia na nie, do przyjrzenia się im i wybrania kierunku ku lepszemu. Czasem jednak trudno samemu odnaleźć właściwy drogowskaz, czasem błądzimy wracając wciąż do tego samego trudnego miejsca, zamiast iść do przodu. Dobrze wtedy przyłączyć się do kogoś, kto zna drogę i może poprowadzić. Tym kimś może być też psychoterapeuta; wskaże kierunek, będzie towarzyszył, wspierał, dodawał sił, byś w którymś momencie dalej mógł iść sam, na własnych, dorosłych nogach…

Wizyta w gabinecie psychoterapeutycznym jest szczególną formą kontaktu między Tobą a psychoterapeutą, opiera się na dialogu, który – właściwie poprowadzony – może doprowadzić Cię do satysfakcjonującego Miejsca w Twoim Życiu. Jest poszukiwaniem rozwiązania, które daje siłę, rozpoczęcie psychoterapii to zaproszenie do swego świata, w którym owo rozwiązanie się zawiera.

Praca psychoterapeuty polega na pokazaniu pacjentowi rzeczywistości w jakiej on funkcjonuje, nie zawsze jest to łatwe, czasem zaskakujące, szokujące, niezgodne z tym jak do tej pory ją postrzegałeś, ale gdyby sposób widzenia i doświadczania rzeczywistości pacjenta był właściwy – nie miałby problemów. Dlatego psychoterapeuta często przedstawia coś w sposób zupełnie odmienny, ale psychoterapeuta prowadzący do rozwiązania, robi to zawsze w sposób życzliwy, przepełniony szacunkiem do Ciebie i dający możliwość wyboru – Tobie.

Celem indywidualnej psychoterapii jest zmiana w dotychczasowym funkcjonowaniu, które przynosiło poczucie cierpienia, smutku, lęku. Jest stworzeniem możliwości przyjrzenia się sobie, swojej obecnej sytuacji, zatrzymania się na chwilę i zastanowienia czego oczekujesz od życia, siebie i innych. Psychoterapia prowadzi do zwiększenia poziomu samoświadomości siebie, poznania swych potrzeb, uczuć, zasobów, mocnych stron oraz ograniczeń, dzięki czemu człowiek może efektywniej wykorzystywać swój potencjał i żyć w sposób pełniejszy i po prostu – szczęśliwszy. Efektem owych zmian jest umiejętność zawierania bardziej satysfakcjonujących relacji z ludźmi w życiu prywatnym i zawodowym, czerpanie z życia radości w poczuciu harmonii i spełnienia.

Psychoterapia prowadzi do poczucia pacjenta, że może kochać i być kochanym, pracować, bawić się, że może funkcjonować w sposób pełny i samowystarczalny, w zgodzie z samym sobą.

PSYCHOTERAPIA GRUPOWA

Grupa terapeutyczna powtarzając za L. Jacobson’em, to ”małe tymczasowe społeczeństwo ”. Oferuje uczestnikom uzdrowienie tam , gdzie nie radzili sobie z takim, czy innym aspektem życia grupowego. Pokazuje także, jak można swoje życie wśród ludzi wzbogacić, jeżeli umie się już swoje relacje z innymi naprawiać.

Terapia grupowe to regularne spotkania w określonej grupie osób, którym przewodzi jeden albo dwóch terapeutów. Nie istnieje jeden prawidłowy schemat terapii grupowej. Inaczej działają grupy terapeutyczne zajmujące się leczeniem uzależnień, inaczej grupy wsparciowe, a jeszcze inaczej działają te, których uczestnicy chorują np. na depresję. Są grupy otwarte i zamknięte. W tych pierwszych, gdy jedni kończą terapię, dołączają następni. W tych drugich te same osoby zaczynają i kończą swoją przygodę z terapią grupową.

Terapia grupowa najpierw pod okiem doświadczonych terapeutów, bądź terapeuty zapewnia bezpieczną przestrzeń, w której członkowie grupy mogą swobodnie wchodzić ze sobą w interakcje. Następnie pomaga im rozpoznać i zrozumieć to, co jest dysfunkcjonalne w ich reakcjach, a na koniec umożliwia im zmianę tych nieadaptacyjnych wzorców. Kiedy wytworzy się już więź pomiędzy uczestnikami, stają się oni ciekawi siebie i innych, zachęcani do refleksji, chętniej dążą do samopoznania. Łatwiej podejmują ryzyko otwierania się przed innymi i dzielenia swoimi trudnościami związanymi np. z kontaktami ze swoimi bliskimi, przyjaciółmi, czy z współpracownikami. Osoby korzystające z terapii grupowej mogą dzięki temu zmieniać stare, negatywne przekonania na temat JA w odniesieniu do reszty świata. Leczą się często z poczucia, że są mało wartościowi, gorsi od innych albo, że gorzej sobie radzą, ponieważ dla ludzkiej psychiki bardzo ważne jest korekcyjne doświadczenie akceptacji i zrozumienia ze strony członków grupy. Często tego brakowało w rodzinie, a później w grupach rówieśniczych na przestrzeni życia wielu osób. Dlatego grupa terapeutyczna ma o pod tym względem ogromną moc oddziaływania w porównaniu z trapią indywidualną.

Ta forma pracy terapeutycznej nie ma sobie równych, ponieważ korzysta z potężnego narzędzia terapeutycznego- GRUPY! Jesteśmy istotami stadnymi i nasz rozwój psychiczny, wewnętrzny dobrostan, a nawet poczucie sensu zależy od tego, jakie tworzymy relacje z innymi ludźmi. W roku 1799, opisując dzikie dziecko z Aveyron, francuski psycholog zauważył, że „ wychowanie dziecka w całkowitym oderwaniu od społeczeństwa i jakichkolwiek interakcji z ludźmi doprowadziło do stanu bezmyślności i barbarzyństwa(…) stanu, w którym jednostka pozbawiona charakterystycznych cech swego gatunku, wegetuje marnie i nie ma rozumu, ani uczuć”. I chociaż jest to przykład skrajny, lepiej uzmysławia wagę problemu. Dlatego tak ważne jest, aby dbając o jakość naszego życia, zadbać o jakość naszych relacji z innymi ludźmi. Umieć z nimi współpracować, uzewnętrzniać swoje potrzeby, prosić o pomoc, empatycznie słuchać, nie bać się wyrażać swoich emocji, albo wyrażać je w sposób dojrzały, właściwie odczytywać emocje i intencje innych osób i być osobą refleksyjną! Panującą na starymi, często niewłaściwymi, wyuczonymi reakcjami, które przynoszą więcej szkody niż pożytku. Praca w grupie terapeutycznej zaprawdę obfituje w wielość procesów , intensywność przeżyć i chociaż czasem może sprawiać wrażenie chaotycznej albo trudnej, kiedy zmierza ku rozwiązaniu problemów nie ma sobie równej pod względem poczucia satysfakcji i uzyskanych efektów. I to zarówno w odczuciu członków grupy jak i prowadzących terapeutów. Bowiem od nas terapeutów wymaga szczególnych umiejętności i doświadczenia, które posiadamy.

PSYCHOTERAPIA MAŁŻEŃSTW - PAR

Czasy, w których żyjemy każą pędzić, osiągać kolejne cele, mijać się w progu… Zostawiają niewiele czasu na bliskość, na prawdziwe bycie z drugim człowiekiem. Coraz więcej małżeństw i par dostrzega problemy w relacji mając poczucie, że w natłoku obowiązków utracili siebie nawzajem. Często zaczyna się to od dostrzeżenia oddalenia się od Siebie, braku radości ze wspólnego przeżywania, przy jednoczesnej potrzebie by było inaczej, by wróciła dawna fascynacja, poczucie bliskości i zaangażowania w związek. Jest jednak tak wiele do zrobienia w domu, w pracy, z dziećmi i samym sobą, własnymi emocjami, że często nie ma już energii, by pielęgnować Uczucie, którego kiedyś nie trzeba było specjalnie pielęgnować .., ono samo pozwalało się odczuwać bardzo intensywnie, ale teraz trudno go odnaleźć. Więc zostawiamy, jak jest, mając nadzieję, że jutro będzie lepiej, ale znowu wydarza się coś, że Czujemy się zranieni, samotni. Bojąc się o tym jasno powiedzieć, chowamy te uczucia coraz głębiej, do nich dokładamy następne i następne, aż w końcu zostaje już mało miejsca na to, co kiedyś fascynowało w drugim człowieku, sprawiało, że był bliski, że chciało się przy nim iść przez życie…

Małżonkowie, partnerzy oddalają się od siebie coraz bardziej gromadząc w sobie poczucie krzywdy i bezradności, gdy po wielu próbach znalezienia do siebie drogi, było jeszcze gorzej. Szukają sposobów, by nie czuć samotności – w innych miejscach: w pracy, klubach, przy komputerze, grach hazardowych, alkoholu, być może przy innych osobach: koleżankach, kolegach, kochankach, dzieciach. I to jest często moment, który zmusza do zmiany. Wówczas warto zastanowić się, w którą stronę zmierza związek, czy daje satysfakcję. Warto wtedy odpowiedzieć sobie na pytanie czy Sami jesteśmy szczęśliwi i czy potrafimy dać szczęście Sobie i tej drugiej osobie? Czy potrafimy swobodnie mówić o swych potrzebach, uczuciach, trudnościach, nie oceniając, nie krytykując? Czy ufamy sobie nawzajem, czy widzimy w sobie nadal te osoby, z którymi chcieliśmy przeżywać radości i smutki?

Jeśli odpowiedzi na te pytania powodują, że robi się ciężko, warto wspólnie udać się po pomoc, lub skorzystać z terapii samodzielnie, co często jest dobrym początkiem zmian, których doświadczycie razem.

Psychoterapia małżeństw/par oparta jest na rozmowie z psychoterapeutą, który zapewniając atmosferę Intymności, Życzliwości i Zaufania, stara się dotrzeć do przyczyn Waszych problemów, wskazując możliwości ich Zmiany. Przedstawi sposoby efektywnej komunikacji, który sprawi, że będziecie wiedzieli jak mówić o swoich potrzebach, emocjach, opiniach, niepokojach w sposób jasny, prawdziwy i nieobciążający … oraz jak słuchać, by druga Osoba chciała dzielić się tym z Wami.

Celem psychoterapii małżeństw/par jest poczucie partnerów, którzy chcą odbudować swój związek, że odnaleźli siebie na nowo. Nie jest to wejście po raz kolejny w etap zauroczenia, jest to rozwój związku w dojrzalszym i pełniejszym znaczeniu, gdzie doświadcza się miłości i równowagi. Jest to zdolność dostrzegania w swym Partnerze każdego dnia czegoś fascynującego, co wywołuje radość i bliskość, która pozwala czuć się wyjątkowym w towarzystwie ukochanej Osoby a jednocześnie prawdziwym, spełnionym i wartościowym człowiekiem. To poczucie, które daje siłę do tego, by pracować, bawić się, kontaktować z innymi ludźmi i samym Sobą.

PSYCHOTERAPIA RODZINNA

Rodzina – pierwsze miejsce człowieka. Rodzice, opiekunowie – pierwsi ludzie, którzy to miejsce stwarzają, bez których ów młody człowiek właściwe nie mógłby przeżyć. To w rodzinie dokonują się pierwsze, często najważniejsze zdarzenia, doświadczenia. Człowiek „nasiąka” wartościami, uczy się sposobów komunikacji z innymi ludźmi, nabywa umiejętności niezbędnych do dalszego społecznego życia, uczy się jak przekazywać uczucia, opinie, jak, kiedy i czy w ogóle wyrażać siebie…

Rodzina jest jak system naczyń połączonych, zmiana w jednym będzie powodowała zmianę w pozostałych aż do wyrównania. A w rodzinie zmiana dokonuje się ciągle, dojrzewamy w niej, bez względu na to czy jesteśmy Dziećmi, czy Rodzicami. Jeśli rodzina funkcjonuje dobrze, jej członkowie za zmianami nadążają, choć zawsze wywołuje to tymczasowe zakłócenia równowagi, powoduje kryzysy, potrzeba dostosowania się do nowej sytuacji sprawia, że stabilizacja w rodzinie jest przywrócona. Rodzina jest w stanie dalej funkcjonować w atmosferze wzajemnego zaufania, bliskości, integralności zapewniając jednocześnie każdej osobie należącej do niej możliwość rozwoju i poczucia indywidualności.

Czasem jednak kryzys jest tak duży, że system rodzinny nie radzi sobie z jego rozwiązaniem. Pojawia się objaw, który stanowi problem, ale i jednocześnie integruje rodzinę wokół siebie, jednoczy ich. Objaw często pełni taką właśnie funkcję – nie pozwala rodzinie się rozpaść, sprawia wrażenie zjednoczenia się w obliczu problemu, a może przyjąć różną formę: zakłócenia komunikacji między małżonkami, zaburzeń psychicznych, zaburzonego zachowania u któregoś z dzieci, czasem nawet choroby.

Warto wtedy pomyśleć o wsparciu w gabinecie psychoterapeutycznym, gdzie psychoterapeuta w atmosferze zaufania, poczucia bezpieczeństwa prowadzi rodzinę do odkrycia przyczyn pojawiającego się objawu, który zakłóca funkcjonowanie.

Celem psychoterapii rodzin jest przywrócenie jej równowagi, poprzez poprawę spójności w komunikacji i relacji, przywrócenie poszczególnym członkom rodziny odpowiednich dla nich ról i odnalezienie właściwej hierarchii w rodzinie, gdzie rodzice w poczuciu wzajemnego porozumienia i wsparcia stoją szczycie rodzinnej piramidy. Zapewniają dzięki temu swym dzieciom poczucie stabilizacji i bezpieczeństwa. Efektem owych zmian jest poczucie przynależności do rodziny, szacunku, miłości i wsparcia, które daje siłę do rozwoju i właściwego procesu indywidualizacji.

Kinga Czarnota

793 369 981

Berenika Obersztyn-Kaczorek

783 963 372

Polityka Prywatności

Psychoterapia Centrum